Ik ben zeer flexibel, al zeg ik het zelf. Het is één van mijn grootste troeven. Denk hierbij niet aan een onmogelijke yogapose, dubbelgeplooid en ondersteboven. Nee, wis die gedachte maar onmiddellijk. Mij wil je echt geen yoga zien doen, trust me. Ik heb het eerder over het feit dat ik direct een knop kan omdraaien, een vooropgezet plan kan loslaten en alternatieven kan zoeken.
Het is zoals het is
Als iemand met een beperking word ik elke dag geconfronteerd met dingen die ik niet kan. Door mijn MS en de vermoeidheid die ermee gepaard gaat, worden de banale dagdagelijkse dingen soms heel moeilijk. Plannen met vriendinnen moeten worden afgezegd, uitstapjes moeten worden verplaatst en medische resultaten willen niet altijd even positief zijn. En wat doe je dan? Je past je aan aan de situatie. Meestal kan je er toch niets aan doen. Het is zoals het is.
Helaas hebben heel veel mensen het hier moeilijk mee. Zich neerleggen bij het feit dat er niets aan veranderd kan worden, dat een uitstapje niet doorgaat of dat het lichaam een dag regelrecht nee zegt. Flexibiliteit heb ik geleerd doordat het leven zo ongelooflijk onvoorspelbaar is. Je weet nooit wat morgen brengt en dit hou ik altijd in mijn achterhoofd.
Vallen en opstaan
Doordat sommige dingen niet meer mogelijk zijn, ga ik op zoek naar alternatieven. Oplossingen. Zo wilde ik op school meestal alles doen wat de rest deed, wat vrij normaal is. Helaas was dit niet altijd evident. Door me te forceren en me zorgen te maken over hoe ik iets zou kunnen overbruggen, verloor ik ook heel veel energie. Met vallen en opstaan heb ik geleerd dat hulp en aanpassingen vragen helemaal niet erg is. Dat het zelfs fijner is, omdat ik me zo minder zorgen hoef te maken over mijn gezondheid en me meer kan focussen op schoolzaken. Dit ging van bijvoorbeeld schooluitstappen die vervangen werden door een alternatieve opdracht of presentaties al zittend doen.
Krukken gekocht, maar dan die reacties…
Omdat ik het voorbije jaar wat meer moeite kreeg met wandelen, had ik ook een kruk gekocht. Ik moet zeggen, het kopen op zich vond ik niet echt confronterend. De reacties die ik kreeg van mijn omgeving vond ik dan weer wel straf. Het doet je stilstaan bij het feit dat mensen met een beperking niet alleen elke dag geconfronteerd worden met hun beperkt lichaam, maar dat ze ook geconfronteerd worden met de maatschappij, de schrik van “Wat zullen andere mensen er wel niet van denken?”. Dat mensen maar denken wat ze denken. Een aanpassing is er uiteindelijk om je te helpen, om je leven wat gemakkelijker te maken, niet om je nog extra kopzorgen te geven.
Tips die jou ook kunnen helpen flexibel te zijn
Om af te sluiten wil ik je nog enkele tips geven die mij helpen om me wat flexibeler in het leven op te stellen:
- Zoek alternatieven
Bij de meeste dingen die ik doe, zoek ik een plan B. Als het vooropgezette plan dan niet doorgaat, heb je direct een andere weg die je kan nemen en is de ontgoocheling dat je vb. een bepaald uitstapje niet kan doen wat minder erg.
- Blijf positief
Zoals ik eerder al zei: weet dat het niet erg is om hulp te vragen of een vooropgesteld plan te wijzigen. Probeer het te bekijken van een positieve kant en zet frustraties zoals “Dat kan ik weer niet” opzij.
- Aanvaard verandering en laat het los
Zet je open voor de verschillende uitkomsten. Een namiddagje naar het stad? Super leuk, maar als dat niet gaat is iets gaan drinken in de buurt ook leuk. Als het niet je eerste keuze was, zal je het gewoon moeten aanvaarden en loslaten. Genieten van je plan B is dan het enige wat je moet
MS heeft veel van me afgenomen, maar heeft me ook vele lessen geleerd over het leven. Het heeft me geleerd dat het oké is om hulp te vragen en te krijgen en het heeft me leren openstaan voor flexibiliteit en aanpassingen. Heb ik nu echt iets positiefs gevonden aan mijn chronische ziekte?! Wauw, ik denk het wel!
Liefs
Saar
Meer blogs van Saar lees je op mademoisellesaar.wordpress.com.
