Met de rolstoeltaxi naar Support
Toen ik net mijn geweldige rolstoel had, ontdekte ik de Support Beurs. Dus ik daar heen. Met de rolstoeltaxi, van in-de-buurt-van-Groningen naar de Jaarbeurs in Utrecht. Zo’n trip is een uitdaging, daar kunnen veel Scouters-lezers over meepraten. Maar het is gelukt, na een reis van vele uren kwam ik de hal binnen. Het zag letterlijk zwart van de rolstoelen. Die paar arme mensen zonder rolstoel vielen enorm op: ‘anders’ was normaal en ‘normaal’ was afwijkend.
Aangepaste Ferrari
Natuurlijk waren er meerdere grote stands met autoaanpasbedrijven. In mijn hoofd had ik het idee dat een aangepaste auto altijd zo’n lelijke, duidelijk herkenbare gehandicaptenauto is. Van het type ‘een beetje teleurstellend’. Dus ik langs die bedrijven en daar stond hij: een echte Ferrari. Tsjonge, wat een ding. Natuurlijk gelijk foto’s maken, en een selfie. Dan kijken waar hij bij hoort, hoe zo’n geweldige auto hier terecht komt. Blijkt: hij was van iemand die eigenlijk alleen maar een pookje kon bedienen. Dit rode racemonster was aangepast. De eigenaar kon 300 rijden met dat pookje.
Mijn eigen Mercedes
Oké… Maar als dát kan, dan kan alles. Of niet dan. Dan wil ik ook een Ferrari. Nou ja, helaas ben ik geen miljonair, maar in elk geval wil ik een echt mooie auto. Een luxe en een snelle. Dat moet kunnen. Dat hadden we allemaal gezien op de Support Beurs. Dus dat wil ik gewoon. Hoezo niet, natuurlijk wel.
Met IVA (Inkomensvoorziening Volledig Arbeidsongeschikten) achter je naam ben je ‘afgekeurd tot op het bot’, hoeft niemand wat voor je te doen en kan je dus wel vergeten dat je een auto vergoed krijgt, laat staan een echt mooie. Dus ik met mijn brutale mond naar Mercedes, want de lokale Taxi Nuis had mij uitgelegd dat zij daar goede ervaringen mee hadden, als rolstoeltaxi. Ik rijd gemiddeld 40.000 km/jaar en een Vito kan dat goed 10 jaar volhouden. Dus een ‘business case’ geschreven: ik heb nu geen geld, maar ik bestel nu wel een grote en luxe Vito, inclusief onderhoudscontract en verzekering, en dat geheel ga ik betalen zodra ik met die auto weer autonoom aan het werk ben. De geweldige mensen van Wensink Groningen bleken daarin mee te gaan – ik heb veel aan hen te danken.
Bever autoaanpassingen
Ik heb ook veel te danken aan Bever in Assen. Zij hebben achterin een horizontale lift ingebouwd en ook mijn exotische bestuurdersstoel. Bever’s ‘Formule-1 team’ heeft de auto helemaal aangepast: meerdere zware accu’s, een 1700W 220V stopcontact in de auto zodat ik rijdend mijn elektrische rolstoel kan opladen, veel opbergruimte en allerlei slimme gadgets. En natuurlijk een ‘boombox’, want die hele grote binnenruimte is heel geschikt voor Nightwish en stevige housemuziek.
Volledig autonoom; Heerlijk!
Na een keuring door de RDW en een nieuw rijbewijs kon ik los. Bekijk alle foto’s van Jacob en zijn aanpassingen op www.Jacobs.Space/liggend. Als ik erin zit, weegt het geheel 3000 kilo. Da’s veel. Maar daar merk je niks van, met de zware motor die erin ligt (voor de alfamannetjes onder ons: 10 sec naar 100). En hij ligt als een blok op de weg – ik heb al eens de ‘elandproef’ moeten uitvoeren en bij die forse koerscorrectie bleef de auto 100% onder controle. Je merkt dat Mercedes gewend is aan aanpassingen in auto’s, want je kan ’t zo gek niet verzinnen of je kan het krijgen (ik bedoel: kopen). Voorbeeldje: zo’n extra lange Vito is normaliter met z’n 5.5 meter lengte en 1.90 hoogte (ideaal voor parkeergarages!) behoorlijk gevoelig voor harde wind, maar met ‘zijwindcorrectie’ corrigeert de auto daar zelf voor. Indrukwekkend.
Het kan dus wel. Natuurlijk, het kost wat, maar dan heb je ook wat. Je hebt een goede business case nodig, flink wat brutaliteit, geduld en geluk, maar vooral ook veel goede mensen, zoals van Wensink en Bever. Die combinatie heeft mij gered. Met die combinatie is het gelukt om 100% terug te komen in de werkomgevingen die ik ook had voordat ik in een rolstoel kwam: een heel serieuze baan in de ICT, op drie verschillende plekken vrijwilligerswerk, en, het meest belangrijkste: volledig autonoom. Heerlijk.