Ook geen touw. Een gesp zou misschien nog lukken. Een draad niet. De draad ben ik allang kwijt.
Het gaat om stickers. Stickers in de buurt van ogen. Ogen waar haken aan kunnen. Aan die haak een stevige veiligheidsgordel-band. Met zo’n haak kan je een rolstoel, scootmobiel of ander handig ding stevig vastmaken aan de vloer van een auto. Zoals in een rolstoeltaxi.
Wij zijn Nederland. Geen cent te veel!
En nou komt ‘ie : zonder zo’n sticker mag je niet mee met die rolstoeltaxi. Want zo regelen we dat hier in Nederland. We beginnen met de veiligheid van mensen. Dat ze niet door zo’n rolstoeltaxi heen vliegen als zo’n taxi plotseling moet remmen. Want dat levert veel schade op. En schade kost geld. Hier in Nedcerland beginnen we dus eigenlijk met geld. Met het voorkomen van kosten. Want wij zijn Nederland. Geen cent te veel! 
Allemaal hartstikke goed. Goed bedoeld bedoel ik.
En na zo’n financiële start komen de regels. Exacte specificaties van hoe groot zo’n haak moet zijn, hoe groot zo’n oog moet zijn, hoe dik het metaal moet zijn, enzovoort. Allemaal heel professioneel, in internationale ISO standaard 7176-19, die is 91 pagina’s en kost ruim 200 euro, dus dat moet wel goed zijn. En daar maken we dan een Code van, de Code Veilig Vervoer Rolstoelgebruikers ( VVR ,) 80 pagina’s (gratis te downloaden – een gemiste kans). In die standaard en die Code staat onder andere de eis, dat elk model rolstoel een crashtest moet ondergaan. Allemaal hartstikke goed. Goed bedoeld bedoel ik.
We gaan wel heel strak handhaven
Maar wij zijn wel Nederland. Dus we verankeren die ISO standaard en die Code in geen enkele wet. Maar we gaan wel heel strak handhaven. Op die stickers. Dat moeten immers het nieuwe type sticker zijn. Erkende stickers. Precies één bepaald type sticker, in een specifieke kleur, in een specifieke grootte. Zonder zo’n erkende, nieuwe, specifieke sticker mag je niet mee met de taxi. Levensgevaarlijk. Want dan krijgt het taxibedrijf een enorme boete. En dan zijn ze niet verzekerd. Financieel levensgevaarlijk voor dat taxibedrijf.
De handhaving focust dus op geld. Niet op jouw veiligheid. Het aspect veiligheid is afgehaakt. Sterker, volgens de regels is het je eigen verantwoordelijkheid. Jij moet er zelf voor zorgen dat jouw rolstoel is voorzien van de juiste stickers. Zelfredzaamheid – daarover later meer.
Een paar kleinigheidjes tussendoor:
- Een goed taxibedrijf zal jou natuurlijk goed vastzetten, zowel jouw rolstoel als jouw lichaam. Maar daar gaan we als Nederland dus niet op handhaven.
- Een goed taxibedrijf zal er ook voor willen zorgen dat jij geen whiplash krijgt en zal dus ook zorgen dat jij een hoofdsteun hebt tijdens de rit. Maar ook daar gaan we dus niet op handhaven.
- Een crashtest is heel goed, maar als jij een heel mooie, op maat gemaakte, unieke rolstoel hebt, dan is daar dus maar eentje van. Ik vermoed dat jij het dan niet zo’n fijn idee vindt als daar die crashtest mee wordt gedaan.
- En als je een oude rolstoel hebt, van vóór die nieuwe, erkende stickers, ja, dan mag je natuurlijk niet mee. Regels zijn regels, Befehl ist Befehl. De aflevering van De Rijdende Rechter van 21 juli 2024 ging hier ook over.
- Het idee achter die stickers is dat ze zekerheid geven. Dat het daarmee allemaal veilig is. Dus letterlijk met de juiste haken en ogen. En met een crashtest. Maar op die check zit geen handhaving. Wij zijn Nederland. Wij checken op stickers.
Handhaving
De regel waarop gehandhaafd wordt, is de belangrijkste regel. Dus: zit er zo’n sticker op? Da’s voor jou het belangrijkst, want anders mag je niet mee. En het is voor het taxibedrijf ook het belangrijkst, want zonder sticker loopt het taxibedrijf serieuze financiële risico’s.
Ik zie je kijken naar je rolstoel. Heb ik zo’n sticker? Oh jee, nee. Of: oh jee, een andere. Het goede nieuws: er is hier een heel mooie oplossing voor, die voor zowel jou als voor het taxibedrijf alles oplost. De oplossing voor al jullie problemen. Heerlijk. De stickers zijn namelijk te koop. In meerdere kleuren, vier voor een tientje. Zelfredzaamheid!
Belangrijkst
Het belangrijkst voor jou zelf is eigenlijk natuurlijk iets heel anders. Want je wilt er niet nog een handicap bij en je wilt je rolstoel heel houden. Je wilt dus dat je rolstoel goed wordt vastgezet. En niet aan één haak, want als de rolstoeltaxi over een verkeersdrempel heen stuitert, stuitert je rolstoel alle kanten op. En je wilt ook een veiligheidsgordel voor jezelf. En een hoofdsteun, want je wilt geen whiplash. Als je rolstoel of scootmobiel dus geen hoofdsteun heeft, dan wil je dus tijdens de rit op een stoel zitten die wel een hoofdsteun heeft. En je wilt een veiligheidsgordel om.
“KE-DENG!!”
Uit eigen ervaring weet ik dat dingen als haken en veiligheidsgordels heel belangrijk zijn. Vroeger maakte ik gebruik van de rolstoeltaxi, maar tegenwoordig rij ik in m’n eigen auto. Ik zet mijn elektrische ligrolstoel achterin de auto vast en ga dan achter het stuur zit-liggen (aangepaste stoel, aangepaste gordel). Ik rij best veel en heb al meerdere keren een noodstop moeten maken. Die drie ton wegende Vito van mij staat dan indrukwekkend snel stil. Maar het is ook angstaanjagend. Want tijdens dat remmen hoor je dan achterin “KE-DENG!!”. Da’s dan de haak, die voorkomt dat mijn 250 kg zware gevaarte door de voorruit vliegt.
Echt goeie spullen zijn echt belangrijk. Echt goeie mensen ook, zoals van Bever Autoaanpassingen en van Mercedes, want die maken en installeren zulke spullen en dat doen ze echt goed. En de chauffeurs van vrijwel alle taxi’s zijn ook echt goed. En zelf moet je natuurlijk ook altijd echt goed opletten. Echt zeker weten dat de boel echt goed vastzit. Zorgen dat jezelf ook echt goed vastzit. Check, check, double check. Selluf doen. Want vliegen doe je in een vliegtuig, niet door een auto heen.
En, oh ja, zorg even dat je een paar van die stickers regelt.
(wel jammer dat ‘ie geel is, de rest is allemaal statig zwart)
