Een tijdje geleden werd me door Scouters gevraagd om een blog te schrijven. En met het compliment dat mijn blog hen had geïnspireerd, kon ik eigenlijk al geen nee meer zeggen. Doel is om te onderzoeken wat ik als rolstoeler tegen ben gekomen en welke hulpmiddelen hierbij helpen of kunnen helpen. Nou, daar kan ik wel iets over delen…
Niet enkele uitdagingen, maar alles was een uitdaging
Als ik terug ga naar de start van mijn loopbaan als fulltime rolstoelbestuurder, kan ik me deze nog goed herinneren. Er waren voor mij als rolstoelers niet enkele uitdagingen, maar alles was een uitdaging. Natuurlijk was de eerste rolstoel waar ik in mocht gaan zitten een rotding. Een ervaring die vele rolstoelers herkennen. Inmiddels ben ik er twee verder en heb ik de meest fantastische stoel die er is. Hierin is rekening gehouden met mijn lichaam, mijn wensen, maar vooral ook met de zaken die voor mij belangrijk zijn. Het blijft van belang om als rolstoeler een goed aangemeten rolstoel te hebben. Helaas denken gemeenten daar vaak anders over.
De zaken waar ik in eerste instantie veel tegenaan ben “gelopen”, is het feit dat Nederland maar matig berekend is op rolstoelers. Drempeltjes, smalle deuren, onaangepast toiletten en moeite met openbaar vervoer zijn nog maar het topje van de ijsberg. En eigenlijk is het ook niet zo gek. Om deze obstakels te zien, moet je hiermee bezig zijn. Er zijn mensen zat die willen meedenken, maar totaal geen idee hebben van wat er veranderd moet worden om als rolstoeler overal te kunnen komen. Ik zie het inmiddels al lang niet meer als onwil, maar als onwetendheid. En gelukkig is de goede wil er bij veel mensen nog steeds.
Vraag om hulp en je zal zien dat er veel mogelijk is
Het belangrijkste hulpmiddel bij diverse problemen waar je als rolstoeler mee te maken krijgt, is mijn mond. Wanneer je mensen om hulp vraagt en uitlegt waarom je die nodig hebt, dan is er heel veel mogelijk. Een mooi voorbeeld daarvan kwam ik een tijd geleden tegen tijdens een concert. Buiten waren prachtige toiletten neergezet, maar deze waren met een rolstoel niet te betreden. Vervolgens hebben ze voor mij een pad door een historisch pand gelegd om daar gebruik te kunnen maken van het toilet. Prima geregeld.
De belangrijkste aanpassing cq hulpmiddel dat ik naast mijn rolstoel heb, is toch wel mijn auto. Ik lease een auto en deze is in eerste instantie door het UWV dermate aangepast dat ik daar prima mee uit de voeten kan. Inmiddels heb ik een andere lease-auto en deze is door mijn werkgever en de leasemaatschappij aangepast. Door mijn auto, heb ik mijn vrijheid gehouden. Ik vind het heerlijk om auto te rijden. Stuk muziek erbij en gaan en staan (of eigenlijk zitten) waar ik maar wil. En ja, daar past een rolstoel dan ook weer bij. Ik blijf toch een gek op wielen.
