De klap is enorm en pijn schiet als een mes door mij heen. Even blijf ik stil liggen zodat ik kan voelen wat de schade is. Voorzichtig beweeg ik mijn armen en benen. Wonder boven wonder heb ik niets gebroken. Er druppelt bloed uit mijn neus maar dat is klein bier, want het probleem is nu hoe hier weer weg te komen. Ik bel een buurman die er meteen aankomt. Hij helpt mij overeind en in de rolstoel. Dan moet er wat eerste hulp worden bedacht. De bloedneus is zo voorbij maar mijn hoofd heeft een dikke buil. Samen maken we een zakje met ijs en een natte doek. Ik leun achterover en leg het op mijn voorhoofd. Zo heb ik meteen een moment rust om bij te komen van de schrik.