Walk on met Yvon – Vliegveld Lissabon

Walk on met Yvon – Vliegveld Lissabon

Walk on met Yvon – Vliegveld Lissabon

Het bezoek aan m’n zoon en schoondochter zit er weer op en ik vlieg weer van Lissabon naar Amsterdam.

Lissabon airport is een ramp met een loopfiets

Lissabon airport is een ramp met een loopfiets. De heenreis ging prima, de loopfiets werd keurig afgeleverd aan de gate. Natuurlijk stond er ook nu weer een aardige mevrouw met een rolstoel te wachten maar ik gaf aan dat ik m’n loophulp gebruik en dat ik me wel zou redden. Toch wilde ze me graag naar de uitgang helpen en omdat ik nog niet goed bekend ben op dat vliegveld was het prima dat ze met mee liep naar de lift en uitgang.

Aanzienlijk ingewikkelder

Terug ging aanzienlijk ingewikkelder. Even dacht ik: jippie het lukt (eerdere ervaringen daar gaven te denken): ik werd verwacht bij het inchecken; was door de eerste hobbel van de security heen, maar kwam bij het scannen niet verder, men was niet genegen mijn loopfiets te laten passeren. Ik moest terug naar de KLM balie. Grr. Daar werd een rolstoel geregeld. En nee, ik had geen keus. Oké. Maar toen moest de loopfiets over de oversized Luggage band en dat was een probleem… twee mannen overlegden druk hoe dat nu toch moest (een fiets van nét een meter is toch niet zó groot voor oversized luggage??)

Ik liet ze eerst in de waan dat hij niet ingeklapt kon worden. De vorige keer ging dat namelijk ook zo maar nu bleek het hopeloos!

“Hij kan niet mee want hij past niet op de band hij moet gedemonteerd worden voor €20.-.” Bespottelijk idee! Oké ik geef toe hij kan ingeklapt. Ze kijken en kijken maar komen er niet uit. Ik sta op uit m’n rolstoel wonderbaarlijke genezing.. en draai de grote zwarte bout los. Voilá. Maar zelfs nu krijgen ze hem niet op de band. Ik moet weer uit m’n rolstoel om te laten zien dat ze hem een kwartslag moeten draaien. Wat zijn dit voor kneuzen?!

Inmiddels betwijfel ik of hij heel aankomt… Dit probleem zou zo eenvoudig zijn op te lossen wanneer de security niet zo moeilijk deed en me zou doorlaten. Ik vraag waar ik m’n beklag kan doen. Ask for “livro de reclamações” they have to give it to you by law, or passageiros@anac.pt. Hum, dat is van latere zorg. 

Aangekomen in Amsterdam komt m’n in loopfiets niet. Iedereen is uit het vliegtuig en de crew gaat ook al. Lichtelijk in paniek (het is al half 10 ’s avonds, schiet ik de crew aan en vertel dat ik op m’n loophulp wacht. De captain gaat er achteraan. Even later komt iemand van het grondpersoneel m’n loophulp brengen in twee delen losse delen, met tyraps aan elkaar. Hoe bedenk je het! De meneer van de bagage afhandeling heeft geen gereedschap bij zich…De piloot heeft gelukkig een plastic(!)mesje in zijn tas en krijgt zo de tyraps doorgesneden. 

Er zit een flinke beschadiging op m’n loophulp maar ik kan naar huis. Wat een klote gedoe! Het huilen staat me nader dan het lachen! 

Naderhand contact leggen met vliegveld Lissabon is een hopeloze zaak. Ze reageren niet, of reageren dat ze later reageren, wat ze niet doen. Écht heel erg onbegrijpelijk. 

Dat het reizen op Lissabon nu veel beter gaat lees je in mijn volgende blog