Van 2 mei tot en met 4 mei 2025 ben ik samen met mijn Rimpelstam wezen watersporten. De Rimpelstam is ontstaan uit een groepje mensen die vroeger samen aan scouting deden. De Wepadojeb groep Utrecht.
Ik ging erbij toen ik 11 was. Ik ben nu 57. De stam is de oudste tak binnen de scouting. En als je na een reünie weer besluit om samen weer wat leuke dingen te doen. En je bent wat gerimpelder dan vroeger, word je automatisch de Rimpelstam.
Wepadojeb was vroeger een gemengde scoutinggroep van mensen met en zonder beperking. Echt tof en lekker inclusief. Hij bestaat nog steeds maar nu zijn er helaas alleen nog maar kinderen met een beperking. De groep is dringend op zoek naar nieuwe leden en leiding. En is nog steeds tof genoeg om je op één van die twee plekken aan te sluiten. Neem vooral een kijkje op hun site
Een eilandje in de Loosdrechtse plassen
Robinson Crusoe is niet alleen die bekende schipbreukeling maar ook een eilandje in de Loosdrechtse plassen. Op de wereld zijn er meer eilanden met die naam maar dit is de leukste. Als je de mensen van SailWise en Wepadojeb op het
samenvoegt krijg je een weekend vol ongekende mogelijkheden waarin alles kan. Omdat we allemaal uit hetzelfde hout gesneden zijn. Zo tof, gezellig, gek, niets is onmogelijk! Mooi weer, lekker eten, goed gezelschap en mooie mensen.
’Menu kaart’ vol hulpmiddelen
Op het eiland kun je dus aangepast watersporten, ongeacht welke beperking dan ook. Er zijn tal van aanpassingen voor een zo zelfstandig mogelijke watersport ervaring. Je kunt onder andere zeilen met verschillende boten, ook vanuit je rolstoel, varen met een speedboot, waterskiën, zeilen met een Trimaran, een soort Catamaran maar dan met drie drijvers. En nog veel meer. Te gek dus! Ook de gezellige accommodatie waarin we het weekend verbleven is enorm goed aangepast. Behalve mooie standaard aanpassingen, tilliften en hoog laag bedden is er een hele ’menu kaart’ vol hulpmiddelen waaruit je kunt kiezen wat je nodig hebt.
We waren met de Rimpelstam, maar we hadden nog wat plekken over, dus heb ik een aantal van mijn favoriete verstekelingen meegenomen, waaronder Ruben en Agnes. Beide werkzaam als vrijwilliger voor Scouters.
Ruben is ook mijn huisgenoot en had de week ervoor enorme twijfels. “Ik wil niet mee, ik vind zeilen eng”. Logisch als je vroeger door een klap van een giek met een fikse hersenschudding in ijskoud water bent beland. En grote groepen ook niet echt je ding is. Maar ik heb nog nooit iemand zo hard zien genieten als Ruben.
Stralend weer
In tegenstelling tot wat was voorspeld hadden we stralend weer. En hebben we zelfs ‘s avonds in het donker gezeild. Dat was heel leuk, want boven het water kon je de sterren zien, volgens Ruben dan. Ik heb ze niet gezien want ik zat achter het stuur. En Ruben zat in een andere boot. Als je in het donker vaart mag je alleen maar met boten varen die een lichtje voeren. Want dat is verplicht. Of het verstandig was om mij in het donker achter het stuur te zetten weet ik niet, maar we leven nog. Op deze boot, de Eduard, kon je vanuit de elektrische rolstoel sturen met een stuurwiel dat elektrisch verstelbaar omhoog, omlaag, naar voren en naar achteren kan. En we leven nog, omdat er ook al ben je met een eigen groep, altijd bemanningsleden (lees ervaren vrijwilligers van SailWise) meegaan, die er voor zorgen dat altijd alles veilig verloopt in welke boot je ook zit. Dat geeft een gevoel van vertrouwen en maakt dat je de hele wereld aan kan. Of in iedere geval die Loosdrechtse plassen.
Het kan mij niet hard genoeg
Ik had het al over grenzen verleggen, en ja hoor, je kon natuurlijk ook waterskiën. Achter een speedboot. Je zit dan op een zitje op een surfplank en houdt net als bij waterskiën zo’n touwtje vast. Ik had het zitje nog niet gezien, en dat leek me supertof. Want ik heb dit weekend gemerkt, en natuurlijk eigenlijk al mijn hele leven, dat het mij niet hard genoeg kan gaan. Dus ik vond het doodeng maar ik dacht: ” Vorig jaar was ik bijna dood ( echte serieuze bloedarmoede HB 2.0.) Dus ik ga dit doen. Want ik leef!”
Dus ik zo’n wetsuit aan, stond mij superstoer! Ik in mijn rolstoel naar de steiger. Daar lag de speedboot klaar met de surfplank. Zittend op het zitje, kan er ook iemand achter je zitten, zodat je balans houdt, mocht je dat zelf niet kunnen. Voor ik aan de beurt was, schoten er al vier binnen dertig seconde het water in. Ze sloegen om met een enorme snelheid. Voor de veiligheid, moet je een ander soort reddingsvest aan. Daarmee kom je vanzelf op je rug te drijven. Dat is voor mij een vrij onnatuurlijke houding bij zwemmen omdat je dan veel platter in het water komt te liggen dan wanneer ik zelf zwem.
Stoer of toch niet?
Ook wist ik niet wat de tempratuur van het water ( koud) en de snelheid waarmee het gaat met mijn spasme zouden doen. Dus dat wetsuit stond mij stoer! Maar nat is het niet geworden… Een volgende keer als ik wat langer op het eiland verblijf gaat het zeker gebeuren. Want dan is er meer tijd om dat te onderzoeken. Ik heb dus nu voor het eerst van mijn leven een bucketlist.
Wil je meer weten over het eiland afhuren met een groep? Of gewoon een weekend of vakantie individueel watersporten? Of weten wat SailWise allemaal nog meer doet? kijk dan op hun website.
Youtube short zeilweekend
© Foto's Sanne Lam/ Marko Vrakking
