Wake up call
Voor mij was dat een wake up call. Als officiële instanties het probleem nog zo lichtvaardig opvatten moeten we zelf maatregelen nemen. Desinfecterende gel en doekjes had ik al gauw in huis. Maar hoe zit het met de thuiszorg? Die komen tenslotte dagelijks langs en gaan van huis tot huis. Zelf zijn ze kwetsbaar maar ook kunnen ze een besmetting makkelijk overbrengen. Na wat rondvragen bij verschillende medewerkers blijkt al gauw dat zij van de organisatie geen beschermende middelen hebben gekregen: geen gel, geen handschoenen, geen mondkapjes. Ook niet de meest simpele waarmee je de kans kan verkleinen dat je zelf het virus verspreidt.
Zelf bestellen
Mijn thuiszorgorganisatie neemt pas maatregelen om de medewerkers te beschermen als een cliënt corona heeft. Maar ik wil juist voorkomen dat ik besmet raak en ook wil ik voorkomen dat ik zonder het te weten, een besmetting overdraag! Snel bestel ik handschoenen en mondkapjes. En ik informeer de manager van de thuiszorg. Tot mijn verrassing is ze helemaal niet blij met mijn actie. Voor zelfbescherming helpen deze kapjes niet en dus zijn ze nutteloos, zo legt ze uit. Deze kapjes zijn echter juist om anderen te beschermen.
Blije medewerkers
Intussen staan kapjes, gel en handschoenen klaar bij de deur. En de medewerkers zijn er maar wat blij mee. Via de officiële route staan zij namelijk helemaal achteraan als het om de verdeling van beschermingsmiddelen gaat. En dat terwijl zij vooraan staan als het gaat om preventie bij kwetsbare mensen. Het is voor hen een grote geruststelling dat het risico om mij te besmetten nu een stuk kleiner wordt. En als ik zelf wat moet hoesten of een verstopte neus heb? Dan doe ik er ook eentje op. Het is maar een kleine moeite en alles dat de verspreiding van het virus vermindert helpt. Het helpt om wat veiligheid te bieden aan de zorgmedewerkers en daarmee aan de andere cliënten. En door een beetje voor de medewerkers te zorgen kunnen zíj ook beter voor mij zorgen.