Aanpassingen om broek aan en uit te trekken met beenbeugel
Mijn beenbeugel eindigt in een schuin aflopend blok, dat zonder aanpassingen niet door een broekspijp past. Mijn volledig stijve enkel maakt het ook niet makkelijker. En dan helpt de huidige mode ook niet mee, smalle pijpen is de mode, maar maakt het aan- en uittrekken voor mij wel heel lastig. Doe je daar niets aan dan komt er wel heel veel spanning op de stof te staan en slijt je broek echt heel snel. Om bij het aankleden de beugel door de pijp te kunnen trekken naait mijn vrouw een 20 cm lang ritsje aan de binnenzijde in de naad. Zo valt het weinig op. Ooit hebben we zelfs een complete (aan de binnenzijde) lange rits van gulp tot einde broekspijp geprobeerd, maar naast het feit dat het erg moeilijk naaien was, was het absoluut lelijk.
Verminderen van slijtage en pletten van stoffen
Omdat de beugel rond mijn bovenbeen gaat, plet de dijbeenkoker tijdens het zitten de stof aanzienlijk. In de loop der tijd merkten we dat elastisch ribcord (polyester & scheerwol) zich daarvoor het beste leent. Desondanks tekent een nieuwe broek zich al snel op de frameranden af. Maar omdat ik nu meer rolstoel rij dan loop, zie je het gelukkig niet zo: het zit aan de achterzijde! Wel fijn is dat mijn beugel korset inmiddels van licht koolstofvezel is gemaakt, in plaats van constructie staal (dat scheelt kilo’s).
Let op gladde afwerking van steunhulpmiddelen
Vooral de frame randen moeten glad en rond afgewerkt zijn, want anders werkt dat bijna als een mes of een schuurmachine. Iets waar ik de orthopedische instrumentmakers steeds op wijs. Ook hebben ze een rubber opvulling aan de hiel aangebracht, anders gaan mijn sokken of kousen op de onderrand heel snel stuk.
Aanpassing broek
In de loop van de tijd is mijn beenbeugel uitgebreid met een heup-scharnier aan een korset. Aan de onderzijde schuren op mijn rug ondergoed en broeken daardoor snel kapot. Na wat experimenten, met eerst gladde stof (voering) en later met ribcord (van mijn oude broeken) bekleedt mijn vrouw nu de linker bovenbeenpijp tot ruim voorbij de knie en het gehele achterwerk aan de binnenzijde. Ondanks dat voeringstof mooi glad is, scheurt dit toch wel snel. Het feit dat het handig is om de bekleding door te laten lopen voorbij de knie, heeft te maken met de scharniergrendel voor het kniegewricht. In de knieholte zit een ring, die je om te ontgrendelen omhoog moet trekken. Zonder extra voering van de broeken in de linker pijp en op het zitvlak houden ze het nog geen drie maanden vol…. En mijn onderbroeken gaan vaak bij het heupscharnier stuk. Die gaan namelijk over de beugel en korset, niet eronder, anders kan ik niet naar de wc!
Het geheel tekent zich minder af door de extra onderliggende dikke stof. Toch merk ik bij het overstappen van rolstoel naar een gewone stoel, dat ik de broekspijp in de juiste stand rond de knie schik. Dat wil zeggen: de vouw ongeveer in het midden van de knie, het trekt toch vaak scheef naar buiten. Zelf heb ik de indruk, als ik de foto’s bij de vorige ‘Ideeën van Gé’ op Scouters goed bekijk, dat het niet zo erg opvalt dat er onder de kleding het hierboven beschreven ‘steigerwerk’ zit, zoals ik het noem. En dat is gewoon fijn, het steigerwerk heb ik nodig, maar mag zeker bedekt zijn.
Wij keken ook naar aangepaste “rolstoel” kleding, vooral broeken van diverse producenten, maar wij zijn daar helaas niet echt enthousiast over: het zitvlak is daarbij veel ruimer, maar het zit niet prettig en het oogt veel minder modisch.
Ik hoop, dat de beschrijving en de oplossingen, die wij vonden ook voor andere mensen met harde hulpmiddelen op een idee kan brengen.
