Onlangs heb ik een driewieler met trapondersteuning gekocht. Geen goedkope aanschaf, driewielers zijn in de regel duurder dan tweewielers. Ook is er minder keuze. Daarom is het goed jezelf van tevoren de vraag te stellen wat belangrijk voor je is.
Ik heb nooit op een tweewieler gereden; ik mocht het als kind niet proberen. De grootste groep volwassen driewielergebruikers is overigens (kwetsbare) ouderen die niet meer goed met een tweewieler overweg kunnen.
Het antwoord op deze vraag wordt niet alleen bepaald door je (fysieke) mogelijkheden maar ook je lengte en gewicht, huisvesting, budget, (beoogd) gebruik en onderhoud. Het is goed hierover na te denken niet alleen als je een fiets aanschaft maar ook als je er een aanvraagt in het kader van de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo).
Sinds ik als 16-jarige een achillespeesverlenging heb gehad die met 50% krachtverlies gepaard ging, heb ik een elektrische driewieler nodig om een heuveltje op of fietstunnel door te kunnen komen. Ook heb ik een relatief lage instap nodig. Verder ben ik kleiner dan gemiddeld waardoor ik niet op iedere driewieler voor volwassen pas. Het is daarom zaak je binnenbeenlengte op te meten.
Ik ben weleens wezen proeffietsen bij een bekende aangepaste fietsenfabrikant en de conclusie was dat ik maar goed op één driewieler uit het assortiment paste – de driewieler voor jongeren.
Het is belangrijk voor de levensduur van de fiets dat je een goede stalmogelijkheid hebt. Past de fiets in schuur of garage? (Elektrische) driewielers variëren behoorlijk in lengte en breedte.
Zo heb ik in mijn studententijd een keer een driewieler aangevraagd bij de gemeente in het kader van de Wet Voorzieningen Gehandicapten (WVG) – een voorloper van de Wmo. De gemeente verklaarde mijn aanvraag gegrond, maar ik kreeg geen driewieler in bruikleen. De reden: als student op kamers had ik geen stalmogelijkheid voor de fiets.
Elektrische driewielers voor volwassenen zijn te koop vanaf ongeveer 2000 euro, maar kosten als snel 4000 of 5000 euro of nog meer. Zeker als je gepersonaliseerde aanpassingen aan de fiets nodig hebt kunnen de kosten oplopen. Als je een fiets in bruikleen verstrekt krijgt via de Wmo, kun je kosten hebben in de vorm van een (inkomensafhankelijke) eigen bijdrage.
Het maakt uit of je de fiets gebruikt voor recreatieve of therapeutische doeleinden of dat de fiets dagelijks gebruikt wordt voor bijvoorbeeld woon-werk of woon-onderwijs verkeer.
Ik gebruik de fiets bijna dagelijks waardoor het voor mij belangrijk is zaken als een businesstrolley, huisdiertrolley en mijn schermspullen op de fiets te kunnen vervoeren. Ik heb daarom gekozen voor een driewielfiets met een grote draadmand, iets wat de meeste elektrische driewielers niet hebben.
Mijn oude driewieler wordt niet meer gemaakt en het bedrijf waar ik het heb gekocht is jaren geleden failliet gegaan. Dit maakt dat bepaalde onderdelen van de fiets minder makkelijk vervangen kunnen worden als die stuk gaan. Daarnaast werken niet alle driewielermerken zoals Van Raam met universele onderdelen, waardoor je voor vervanging van onderdelen afhankelijker kunt zijn van specifieke fabrikanten.
Ik had mijn oude fiets in onderhoud gedaan bij de lokale fietsenmaker die geen dealer was voor het merk van mijn fiets. Omdat hij geen dealer was mocht de fietsenmaker bepaalde reparaties niet uitvoeren zolang de garantietermijn niet was verstreken.
Naast waar de driewielfiets minimaal aan moet voldoen wil je er gebruik van kunnen maken, kun je minder essentiële wensen hebben. Ik had bijvoorbeeld een andere fiets gekocht - als ik een grotere stalruimte had gehad. Ook zou ik accessoires zoals een fietskar gekocht, maar ik heb tot op heden nog niet één fietskar gevonden die gekoppeld kan worden aan een elektrische driewieler met draadmand…
Kortom, de ideale fiets is moeilijk te vinden, maar je kunt wel een fiets vinden die zoveel mogelijk aan je behoeften voldoet.
Vind veel informatie over dit onderwerp in de Keuzehulp Driewielfietsen