Blogs

Blogs van Scouters

Scouters is trots op haar bloggers. En het aantal groeit. 

Eigen ervaringen

Eigen ervaringen om met en soms zonder hulpmiddelen gewoon te kunnen blijven doen wat je graag doet. Maar hoe doe je dat, ook in complexe situaties. Hoe overwin je hobbels die er nu eenmaal zijn. Ga je die uit de weg, dat is een optie. Maar eroverheen springen voelt veel beter. Maar wat nu als je niet springen kunt? Hoe pak je dat aan?

Lees de mooie, inspirerende blogs.

Wil jij jouw ervaringen delen? En wil je voor Scouters blogs schrijven, of een link maken tussen Scouters en je eigen blogkanaal, laat het weten aan de redactie van Socuters.
Wij accepteren alleen eigen ervaringen.


Neem contact op

Welkom! Tenminste…

Geschreven door Jacob Mulder   Mensen zijn vaak best vriendelijk. Vooral als je zelf eerst groet. Soms staat het alleen op de mat: ‘Welkom’. Maar achter die mat zit soms ook een forse drempel. Of je kan er pas je voeten op vegen als je de paar treden van het fraaie bordes bent opgestapt. Met je rolstoel. Eh… ‘We hebben wel een plankje!’. ‘Doe maar niet, die rolstoel is erg zwaar.’ ‘Deze is heel sterk,... Lees meer

Kersverse blogger bij Scouters: New kid on the blog

Oops, dat valt tegen, dat ‘kid’. Je bent 55 jaar en opa: act your age! Dat ‘new’ klopt wel, hier, bij Scouters. Een nieuwe blogger dus. De naam Jacob Mulder en ik ben ICT Security & Enterprise Architect. Mijn leven lijkt altijd net ff anders. Ik ben IT’er, heb een paar vrijwilligersbanen, lig-zit in een elektrische ligrolstoel. Studeerde sterrenkunde (en ICT) in Groningen, maar ik heb geen telescoop. Ik was 15 jaar trekker van een... Lees meer

Walk on met Yvon - Accepteren is een kunst

Het gebruiken van een hulpmiddel is één; er blij mee zijn is een ander verhaal: écht accepteren is een kunst apart. Omdat ik best veel reis, doe ik veel ervaringen op met het openbaar vervoer en reizen per vliegtuig. Ik wil die graag met je delen omdat het zo fijn is alles (weer) te kunnen doen en in ieder geval: niets te laten!Ik vind de meerwaarde van een loopfiets het vergroten van mijn actieradius én... Lees meer

Walk on…met Yvon!

Ik stel me even voor. Mijn naam is Yvon, ik werk in het onderwijs en reis regelmatig naar het buitenland omdat mijn kinderen daar wonen. Ik hou niet echt van winkelen maar soms moet je wel. Ik ga regelmatig op pad. Of het van belang is om dit van me te weten? Ja in dit geval wel..   Van kleine naar grote actieradius Sinds een paar jaar weet ik dat ik neuropathie heb. Dat is een... Lees meer

De schrijnende vanzelfsprekendheid van uitsluiting

Soms is er een film die je echt een keer op een groot scherm wilt zien. Goed nieuws, want op een mooie dag staat hij aangekondigd in het Filmmuseum in Amsterdam. Vol verwachting stap ik dezelfde avond in de auto, op naar Amsterdam! Tegenover de bioscoop is een spiksplinternieuwe parkeergarage, dit begint hoopvol. Bij de lift zijn parkeerplaatsen voor rolstoelers gereserveerd. Maar eenmaal boven is de buitendeur vanuit mijn rolstoel amper open te krijgen. Gelukkig... Lees meer

We worden 500 jaar

“Pas op!” hoor ik een vrouwenstem roepen. Op deze zonnige dag op het winkelplein lijkt er tot nu geen gevaar. Verschrikt kijk ik dus om mij heen om te zien wat er aan de hand is. Een paar meter naast mij zie ik een vrouw haar zoontje met een ruk naar zich toe trekken. Hij lijkt zich van geen kwaad bewust en kijkt verbaasd om zich heen. “Kijk toch uit!” zegt ze tegen het kind... Lees meer

Zilveren randje van coronasteun

Donkere wolk Het is soms heel moeilijk om een zilveren randje te ontdekken aan een donkere wolk die dreigend boven je hoofd hangt. Is het een bliksemschicht of een straaltje zon dat voorzichtig schijnt? Het toeslaan van het coronavirus heeft tot een enorme ellende geleid. Ziekenhuizen overvol, gezondheidszorg overbelast, alles gesloten en we hebben zelfs een avondklok gehad. En dan ging het in dit hoekje van de wereld nog redelijk goed. De economie draait nog... Lees meer

Altijd in je rolstoel blijven!

Het is al na middernacht als mijn broer en ik landen. Het was een rustige vlucht van Moskou naar Volgograd. In Moskou ben ik na wat geregel, goed geholpen. Er was geen slurf naar het vliegtuig maar de bemanning en grondpersoneel hielpen mij vlotjes aan boord en in mijn stoel. Het is soms wat gedoe maar komt altijd weer goed. Wel altijd even checken of de rolstoel niet achterblijft op het platform. Er staat hier... Lees meer

Van vallen naar vliegen

  Binnen in huis loop ik alles nog. De rolstoel is alleen voor naar buiten en als de afstanden te groot zijn. Moeiteloos beweeg ik mij door het huis, zo houd ik mij voor. Als ik leun op kasten, tafel en stoelen gaat het toch best? Dan, op weg naar de keuken, voel ik hoe de punt van mijn schoen achter een onzichtbaar klein randje van het zeil blijft hangen. Al lang voordat ik val... Lees meer

Eerste kerstdag in de blubber

Het is eerste kerstdag en het is stil. Vanwege corona wil ik geen bezoek en ga ik ook niet op bezoek. Maar de dag wordt wel erg stil als ik in m’n eentje thuis blijf zitten. Het is eigenlijk best lekker weer en ik zou een stuk kunnen gaan rijden met de auto. Zo gezegd, zo gedaan. Met de auto als anti-corona-jas rij ik de polder in. In de verte zie ik de dijk en... Lees meer